GAPNOW (gapnow)

                 

 ใกล้จะปีใหม่แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนมันผ่านไปไวมากจนหน้าตกใจจริงๆครับ ^^” 
  สำหรับผมมันก็เป็นสิ่งที่หน้าตกใจจริงๆนะครับ คือ ผมลองทบทวนตัวเองตอนนี้กับตัวผมเองตอนต้นปีใหม่ (เกิดมา20ปีไม่เคยเทียบตัวเองเลยว่าตัวเองคนเก่า หรือคนใหม่ต่างกันยังไงอิอิ)  โหหห มันน่าตกใจมากๆครับ มันเหมือนคนละคนกันเลยครับ     ผมรู้สึกภูมิใจกับตัวเองมากๆ อยากจะขอบคุณตัวเองจริงๆ

ผมต้องขอบคุณตัวผมเมื่อต้นปีด้วยเช่นกัน ที่กล้าตัดสินใจทำสิ่งที่ตัวเองต้องการบางอย่าง   ตัวผมเมื่อต้นปีก่อนนั้นเป็นคนที่เริ่มคิดว่าชีวิตนี้อยากทำอะไร อยากเป็นอะไร ต้องการอะไรจากชีวิตนี้แน่ๆ จนเริ่มหาอะไรทำใหม่ๆ ลองอ่านหนังสือใหม่ๆเปิดมุมมองกว้างๆ  และอ่านแนวจิตวิทยาเยอะมาก (ปัจจุบันก็ยังอ่านอยู่) จนเริ่มรู้สึกว่าตัวผมต้องการอะไรจริงๆแล้ว


  ตัวผมเมื่อต้นปีก่อนเป็นคนที่ทุ่มเทเวลาให้กับบางสิ่งบางอย่างที่ต้องการจะทำมากๆ จนเรียกว่าสุดโต่งก็ว่าได้

 ในที่สุดตัวผมเมื่อต้นปีได้รับโอกาสที่ดีที่สุดในชีวิต และเขาพยายามรักษาโอกาสนั้นและเรียนรู้จากโอกาสนั้นได้ดีมากๆเลย แนวคิดกับวิสัยทัศน์ตัวผมเมื่อต้นปีนั้นเรียกได้ว่าใช้มโนภาพเยอะมากเลยทีเดียวแล้วสิ่งต่างๆก็เริ่มมาเป็นลางๆให้ได้เห็นได้สำผัสได้รู้สึก  แล้วตัวผมเมื่อต้นปีก่อนได้ลองทำสิ่งใหม่ๆ  และ ยอมตัดอคติความไม่ชอบส่วนตัวทิ้งไป ต้องขอบคุณในความกล้าของตัวผมเมื่อปีก่อนมากๆครับ จนทำให้เริ่มรู้หลายๆสิ่งด้วยตัวเอง

 ตัวผมเมื่อต้นปีก่อนบางที่ก็ยังแอบมีแนวคิดที่ว่า อีก1ปี-2ปี เราจะเป็นยังไงนะเราจะยังเชื่อในทางเดินของเราอยู่ไหม เราจะไปรอดไหม จะอยู่อย่างไร   และเมื่อตัวผมเมื่อต้นปีกลับมาคิดอีกที่ว่า พยายามทำทุกๆสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุด อย่าไปbetหรือหวังว่าจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ได้ เขาก็เริ่มฝึกทำสิ่งที่เขารักไปเรื่อยๆเก็บประสบการณ์ที่มีอันน้อยนิดค่อยๆต่อยอดไปเรื่อยๆแม้จะไม่มากเท่าไหร่นัก  ระยะเวลาผ่านไปหลายเดือน ตัวผมเมื่อต้นปีเริ่มที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆจากโลกความจริงที่เกิดจากมุมมองผมเองมากขึ้นๆ 

สิ่งที่ผมดีใจในตัวเองมากๆคือ วิสัยทัศน์ที่ดีของผมคนเก่ายังมีอยู่ และผมได้เห็นการเปลี่ยนแปลงจากผมคนเก่าคือ ผมต้องพยายามฝึกฝนมากขึ้นจากเดิม ต้องมีความอดทนให้มากกว่าเดิม กล้าขอโทษและพร้อมที่จะยอมรับผิด มีสมาธิให้มาก และไม่กังวลกับอนาคตมากไป ถึงตอนนี้ผมก็ภูมิใจกับตัวเองเหมือนกันนะครับ แม้ความสำเร็จที่ผมตั้งเป้าไว้มันอาจจะดูเล็กน้อยสำหรับใครก็ตาม แต่สำหรับผมมันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเลย^^

ถ้าให้โอกาสกลับไปพูดกับตัวผมเมื่อต้นปีที่แล้ว ผมคงอยากจะบอกว่า ขอบคุณความกล้า ความอดทนของนายมากๆที่ทำให้เราอยู่ถึงวันนี้ได้ ถึงเวลานี้นายไม่ต้องกังวลเราจะพยายามเรียนรู้ต่อๆไป และเราพร้อมที่จะรับผลของการกระทำทุกๆอย่าง  ต่อจากนี้ไม่ว่าดีหรือร้าย เราจะพยายามทำปัจจุบันให้ดีที่สุด  แต่เราก็ยังคงมีนิสัยลึกๆแบบนายอยู่เหมือนกันคือ อีก2-3ปีข้างหน้า เราจะเป็นยังไงนะ ฮ่าๆๆ

“ ผมเชื่อว่าการกระทำของเราจะเป็นตัวกำหนดอนาคตของเราเช่นกัน “

(((  ขอบคุณบุคคลสำคัญของโลกหลายๆคนที่ให้แรงบันดาลใจที่ทำให้ดูเป็นแบบอย่าง และบุคคลสำคัญที่ยังมีชีวิตอยู่   ข้อคิดดีๆกำลังใจดีๆต่างๆทั้งบล็อกคุณกิ๊ฟ  และ ครอบครัวที่ให้โอกาสที่สำคัญ    ขอบคุณ Mudley Group ที่ให้โอกาสและผมพร้อมที่จะฝึกสิ่งใหม่ๆ พยายามทำให้เต็มที่ และ พร้อมที่จะให้โอกาสเล็กๆจากผมส่งต่อคนอื่น ^__^ ))) 

บล็อกคุณกิ๊ฟ: aphitcha.blogspot.com/

MudleyGroup: www.facebook.com/pages/MudleyGroup/126836487375715?fref=ts